Raadsbeschouwing van November 2016 (2)

woensdag 14 december 2016

Op 29 november 2016 was er weer een gemeenteraadsvergadering met een goed gevulde tribune. Door het onderwerp Woningplanning of beter bekend als het "stoplichtmodel" zat de spanning er duidelijk in bij enkele aanwezigen. Immers voor velen ging het er om of ze nou wel of niet op termijn een huis mogen bouwen, verbouwen of verplaatsen. Enkele van de belangstellenden ofwel belanghebbenden hadden hun woordje vooraf gedaan bij fractievergaderingen. Deze lobby heeft bij de meeste partijen wel gehoor gekregen. Voor de raadsleden dus genoeg munitie om soms gericht, maar soms als losse flodder te schieten op het voorstel. In het algemeen werd het kritisch, doch positief ontvangen. Met genoeg huiswerk voor ambtenaren om later met een aangepast voorstel te komen.
Na de bespreking van dit onderwerp liep de tribune weer snel vrijwel leeg. Het was alleen bedoeld om er over te debatteren en besluitvorming komt over enige tijd.

Op 29 november 2016 was er weer een gemeenteraadsvergadering, waarbij alle raadsleden (21) aanwezig waren. Na de opening en vaststelling van de agenda constateerde de burgemeester dat er geen gebruik gemaakt zou worden van het vragenuur. Er werd dus direct overgegaan tot inhoudelijke behandeling van de onderwerpen.

Naast een motie (die later weer werd ingetrokken) en vier hamerstukken stond de vergadering geheel in het teken van de woningbouwplanning van de gemeente Aalten, het zogenaamde stoplichtenmodel.

 

Waar gaat het precies over? In februari van dit jaar heeft de gemeenteraad ingestemd met de lokale uitwerking van de Regionale Woonagenda 2016-2025.

Regionaal is afgesproken om de woningbouwplanning te reduceren met toepassing van een uniform stoplichtmodel. Het regionale stoplichtmodel is vertaald naar de Woningbouwplanning Aalten 2016.

In deze lokale uitwerking is onder meer aangegeven dat de woningbouwplanning van Aalten in overeenstemming gebracht moet worden met de behoefte aan woningen. Volgens de huidige inzichten zijn namelijk veel minder woningen nodig dan eerder gedacht. Voor de gemeente Aalten betekent dit dat we tot 2025 nog zo’n 300 woningen aan het huidige aantal woningen toe mogen voegen. Op de woningbouwplanning stonden begin dit jaar ruim 870 woningen. Het is dus een flinke opgave om dat terug te brengen tot zo’n 300 woningen.

Het college heeft er voor gekozen om het stoplicht als instrument hiervoor te gebruiken. In de rondetafelgesprekken van 3 en 4 oktober jl. is dit onderwerp uitvoerig behandeld. De fractievoorzitters hebben afgesproken dat in deze raadsvergadering alleen een debat over dit onderwerp zal worden gehouden. De besluitvorming vindt op een later moment plaats. 

 

Namens de ChristenUnie voerde Johan Pennings het woord en mocht als eerste aftrappen. Het onderwerp woningbouwplanning leeft enorm, zowel onder burgers als onder bestuurders. Niets doen is geen optie, aldus Pennings. Het college heeft deze visie neergelegd en daarover kan de raad spreken, en dat is goed. Volgens Pennings heeft de ChristenUnie de principes van rechtvaardigheid en gerechtigheid hoog in het vaandel staan. Omdat er verschillende invalshoeken zijn, is het toepassen van deze principes bij dit thema lastig. We moeten hiermee aan de slag. En dat gaat pijn doen. Dat is helder, maar wel het eerlijke verhaal, aldus Pennings.

De ChristenUnie bracht diverse punten in, zoals het voorstel om de rood-voor-roodregeling gedoseerd toe te passen, om oude niet-realistische plannen te schrappen, te kijken naar mogelijkheden om de kleine kernen (buurtschappen) een langere planperiode toe te staan(nu loopt de planning tot 2025 maar waarom niet kiezen tot 2030), de wijzigingsbevoegdheid voor het college eraf te halen. Tot slot is het aantal nieuw te bouwen woningen in de hoofdkernen een aandachtspunt. 

 

Ook de andere fracties gaven aan dat dit onderwerp bij veel mensen leeft en dat er iets gedaan moet worden. Zo sprak Bulsink (GemeenteBelangen) dat we onze ogen niet mogen sluiten voor demografische ontwikkelingen. Het voorgestelde stoplichtenmodel riep echter wel emotie en schrik op. De Progressieve Partij gaf aan dat niemand in de toekomst kan kijken, maar dat er keuzes gemaakt moeten worden over de toekomstige woningbehoefte in de Achterhoek. En dat ligt gevoelig, zowel bij particulieren als bij projectontwikkelaars en bouwbedrijven.

De vergrijzing en krimp baart de PvdA ook zorgen, aldus Ter Maat. Zijn conclusie luidde echter dat direct ingrijpen niet nodig is; de woningmarkt trekt immers weer aan. Het plan bevat volgens Ter Maat echter ook twee onrechtvaardigheden, namelijk dat woningen in buurtschappen zijn beloofd, maar dat die nu weer worden weggehaald en dat rood-voor-roodregeling voor bepaalde mensen nodig is om geld te verdienen (pensioen of hypotheekaflossing).

Het CDA riep het college op om mensen meer tijd te geven en wil de plannen in het buitengebied en in de kernen op groen zetten. Ook ziet het CDA graag dat de woningsplitsing boven de 900m3 weer mogelijk wordt gemaakt. Frenken (CDA) concludeerde graag een nieuw voorstel tegemoet te willen zien.

Ook de VVD vindt het geen goed plan, en wel om de volgende redenen. Zo frustreert dit plan de woningmarkt, is in dit plan vraag en aanbod niet op elkaar afgestemd en wordt er onevenredige schade toegebracht. Volgens Navis (VVD) leidt het voorstel niet tot een toekomstbestendige duurzame oplossing. De HMV-fractie was helemaal kritisch en sprak meermaals over doemdenken van het college en stelde de betrouwbaarheid van de overheid ter discussie.

 

Op al deze zaken reageerde wethouder Kok. Hij concludeerde dat er in de raad geen gedeelde opvatting bestaat over hoe om te gaan met de woningbouwplanning. Dit varieert van “niets doen is geen optie” tot de komende vijf jaar niets doen, aldus Kok. Kok is echter van mening dat het gevaarlijk is om nu geen stappen te zetten. De raad heeft namelijk de regionale woonagenda vastgesteld en daarna de lokale woonagenda. De bevolkingscijfers liegen niet en de demografische ontwikkelen zijn gaande. Dit voorstel is daarom dan ook geen doemdenken, maar juist het anticiperen op toekomstige ontwikkelingen. Volgens Kok wil het college zich juist inzetten voor het treffen van voorzieningen en de basiskwaliteit in kernen behouden, maar kan het college de demografie niet beïnvloeden.

 

Voorts werd in de gemeenteraad een breed en langdurig debat gehouden over al bovengenoemde zaken. Ook werd lang gesproken over hoe om te gaan met cijfers. Volgens Bruil (HMV) heb je daar niets aan, prognoses komen nooit uit en zijn te zien als dagprijzen. De ChristenUnie deelt de mening dat verwachtingen nooit 100% uitkomen, maar is wel een belangrijke graadmeter om beleid te ontwikkelen.

 

Uiteindelijk concludeerde Kok het volgende: we krijgen teveel woningen in de gemeente. Door de gehele raad zijn er zorgen over de plannen in de kleine kernen. Het college komt met een nieuw geactualiseerd plan, waarin alle aangedragen suggesties en ideeën zijn meegewogen, met als doel tot een gezamenlijke oplossing te komen. Dit onderwerp wordt dus vervolgd.

Download

Labels

« Terug

Reacties op 'Raadsbeschouwing van November 2016 (2)'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.